Videorecenzja gry:
Czarodziejski Labirynt to gra kafelkowa. Elementy labiryntu odwracamy tak, aby nie było widać ścieżek i mieszamy. Następnie układamy z nich kwadrat 5x5 lub 6x6 w zależności od rozgrywki, cały czas z zakrytymi dróżkami. W odpowiednich miejscach umieszczamy bohatera (lub bohaterów w rozgrywce dwuosobowej) i skarby, a także dzikie pnącze - tego ostatniego nie używamy w "rozgrzewce" i to jest ulubiona wersja gry Martyny: kiedy pnącze nie krzyżuje jej planów. Myślę, że z czasem równie mocno polubi wersje z kafelkami pnączy, bo są one dużo bardziej emocjonujące niż podstawowa rozgrywka.
Ale wracając do rozgrywki - naszym celem jest połączyć drogą naszego bohatera ze skarbami. W zależności od trybu, w który gramy - albo ze wszystkimi skarbami jednocześnie nie zbierając ich ze stołu, albo zdobywamy je po kolei i zabieramy do siebie. Pewnym utrudnieniem jest fakt, że nie można zamieniać ze sobą kafelków, jak się rozłożyły tak muszą leżeć, można co najwyżej obracać je i zmieniać ustawienia ścieżek, ale nie zamieniać je miejscami. Tylko jeden raz na rundę można zamienić miejscami dwa kafelki, nie więcej.
Gra przeznaczona jest dla dzieci od 6 roku życia. Myślę, że przy lekkiej modyfikacji zasad młodsi gracze też dadzą sobie radę. Mnie Labirynt wciągnął bardzo i uwielbiam go układać, próbując nie dać się pnączom. Martynka, jak wspominałam, najbardziej preferuje rozgrywkę najbardziej podstawową, ale gdy podrośnie jestem pewna że pnącza przysporzą jej dodatkowych emocji. Bo ona kocha labirynty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz